W Galerii Pulsar prezentujemy „Zeszyty” Jana Tarasina, które artysta wydał w latach 1974-1982. W ośmiu autorskich wydaniach, które były swoistym rodzajem notatnika, prowadził notatki plastyczne i słowne.
„[…] Dyktatorskie dwa nurty – postkonstruktywny, racjonalny i emocjonalny wywodzące się z informelu – zaczynają nas uwierać. Mnie interesowała zawsze wypadkowa tych dwóch sił, moment, kiedy się ścierają. Życie zawiera w sobie oba te elementy, a polowanie na moment ich zderzenia podnieca artystów. W nim tkwi tajemnica idealnego zapisu. Ale takiego nie ma. Moje Zeszyty (…) są polowaniem na moment konfrontacji tych dwóch sił. To gra, hazard”
[…] „Indywidualność to nasze braki, ograniczenia które różnią sie miedzy sobą. Ja szybko się nudzę, chciałbym robić coś innego, a koledzy mówią, że to wciąż to samo. To cechy czysto zewnętrzne, łatwo dostrzegalne. Myślenie na wyrost nie bawi mnie. Może Zeszyty są próbą komentarza. W sztuce nie da się wiele powiedzieć wprost, wyglądałoby to na dydaktykę”
Fragment rozmowy z Janem Tarasinem w książce „Artyści mówią – wywiady z mistrzami malarstwa” autorstwa Elżbiety Dzikowskiej.