„Źródlene bębny śpiewają szczelinę” – rozmowa o poezji Bianki Rolando

We wtorek 25 lutego 2025 r. o godz. 17.00, zapraszamy serdecznie do Galerii Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu na wydarzenie jakim będzie rozmowa o poezji Bianki Rolando, autorki wystawy „Źródlane bębny śpiewają szczelinę”, aktualnie prezentowanej w naszej galerii .

W rozmowie udział weźmie oczywiście sama autorka obrazów, obiektów i wierszy zaprezentowanych na wystawie czyli prof. UAM dr hab. Bianka Rolando a jej współrozmówcą i zarazem prowadzącym spotkanie będzie prof. UAM dr hab. Piotr Łuszczykiewicz.

Liczymy na Państwa obecność, bo będzie to z pewnością bardzo ciekawe spotkanie 🙂

prof UAM dr hab. Bianka Rolando
Urodziła się w 1979 roku w Warszawie. Jest artystką, wykładowczynią, poetką, prozaiczką. Posiada tytuł naukowy dr habilitowanej w zakresie sztuk pięknych. Jako profesorka UAM od 2022 roku uczy rysunku na WPA w Kaliszu. Jako artystka stale współpracuje z Galerią Foksal w Warszawie. Jest autorką książek: Absyda (2024), Abrasz (2022), Ostańce (2020), Stelle (2018), Pascha (2016), Łęgi (2015), Mała książka o rysunku (2013), Podpłomyki (2012), Modrzewiowe korony (2010), Biała książka (2009), Rozmówki włoskie (2007). Swoje prace prezentowała na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą, m.in.: Pieśni przydrożne, Stiftung Genshagen, DE (2025), Notatnik nowojorski, RU Gallery, NYC, USA (2024), Podwodny Pałac, Yuan Museum, Beijing, Chiny (2024), Mleko potrafi uciec, Galeria Foksal w Warszawie (2024), Rol–A–Top–Twin–Jack Pot, Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej, Ustka, PL (2023).

prof. UAM. dr hab. Piotr Łuszczykiewicz
Urodził się w 1964 roku w Kaliszu, gdzie do dzisiaj mieszka. Absolwent I LO im. Adama Asnyka w Kaliszu. Odbył studia magisterskie filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim w Łodzi. Ukończył studia doktoranckie w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, broniąc rozprawę doktorską o poezji miłosnej Stanisława Grochowiaka. Od 1992 roku pracuje w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie habilitował się na podstawie dysertacji Piosenka w poezji pokolenia ery transformacji 1984-2009. W latach 2016-2024 pełnił funkcję dziekana Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego UAM. Wydał m.in. zbiory esejów: Po balu, Bliskie czytanie, Pociąg do Poznania, Nowocześni i nie, Bogusława Latawiec – portret podwojony (wspólnie z Joanną Wójcik). Ogłosił kilkadziesiąt artykułów naukowych i kilkaset recenzji w prasie polskiej i zagranicznej.