Sobota,
20 kwietnia
Podsumowanie działalności LABORATORIUM SZTUKI 2018/19
Projekt skupiał wszystkie warsztaty i działania edukacyjne organizowane przez Galerię Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu. Cykliczne warsztaty, które odbywały się od października 2018 do maja 2019, adresowane były do pięciu grup wiekowych i zostały realizowane na podstawie autorskich programów Ewy Kopeć i Natalii Czarcińskiej.
Grupa Laboratorium Sztuki „40+” realizowała postulat, według którego zasadniczym aspektem pracy twórczej w grupie dorosłych, jest pytanie o punkt widzenia, rozmaite perspektywy, optykę. Dlatego tak ważne było tworzenie takich sytuacji twórczych, które sprzyjały poszukiwaniom indywidualnego, własnego języka i form aktywności. Upływający rok skoncentrowany był na eksperymentach barwnych, badaniu koła barw i poszukiwaniu kontrastów. Grupa spotykała się także na wystawach realizowanych w Galerii Sztuki im. Jana Tarasina gdzie prowadzone były dyskusje wokół rozmaitych prac i postaw artystycznych. Zainspirowane kolektywnym działaniem grupy artystycznej Pendzle, uczestniczki warsztatów malowały wspólny obraz, prowadząc dialog za pomocą malarskich środków wyrazu. Twórczość Koji Kamojiego skłoniła je z kolei do rozważań na temat harmonii i ciszy. W efekcie warsztatów powstały minimalistyczne kompozycje. Grupa badała także możliwości przypadku w sztuce. Warsztaty były często uzupełniane o część teoretyczną z prezentacją i dyskusją. Dodatkowo grupa uczestniczyła w wykładach i spotkaniach organizowanych w Galerii. Wypełniając tak ważny we współczesnym świecie postulat kreatywności oraz ciągłej edukacji, rozumianej nie tylko jako zdobywanie wiedzy, ale przede wszystkim, jako doświadczanie, rozwijanie uzdolnień oraz własnej emocjonalności, proponowane spotkania grupy „40+” były i są okazją do odkrywania talentów i możliwości twórczych. Grupę „40+” prowadziła Natalia Czarcińska.
Równocześnie prowadziliśmy działania z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Spotkania odbywały się cyklicznie, raz w tygodniu. W trakcie trwania zajęć, rzetelnie realizowaliśmy założone cele, dając uczestnikom możliwość artystycznej swobody i kreatywności. Zajęcia we wszystkich czterech grupach prowadziła Ewa Kopeć:
– grupa czerwona dla dzieci w wieku 6-8 lat
– grupa niebieska dla dzieci w wieku 9-12 lat
– grupa pomarańczowa dla młodzieży w wieku 13-18 lat
– grupa żółta dla osób 20+
Grupa niebieska (6-8lat) koncentrowała się na zasadzie absolutnej wolności twórczej. Niczym nieskrępowana ekspresja zakładała brak jakichkolwiek ograniczeń w działaniach artystycznych najmłodszych. Pierwsze zajęcia, które inspirowane były osiągnięciami Jacksona Pollocka, doprowadziły do stworzenia abstrakcyjnych koszulek za pomocą przedziurawionych puszek, trzonków pędzli czy patyków maczanych w farbie. Działania plenerowe, śladami Maxa Ernsta, w których wykorzystaliśmy przestrzeń jako element dynamizujący, zachęcały dzieci do rozszerzania postrzegania granic w sztuce. Dzieci portretowały fragmenty znanej im, miejskiej przestrzeni np. kostki brukowej. Tropem kolejnego spotkania było nawiązanie do sztuki pop-artu. Na tych zajęciach to druk był punktem wyjściowym. Portrety dzieci, powielone na pudłach kartonowych, nie tracąc charakteru reprodukcji stały się wydarzeniem plastycznym dzięki manipulowaniu formatem, kolorem czy liczbą kopii. Zapoznając dzieci z tezą austriackiego historyka sztuki E. H. Gombricha, który pisał, że sztuka polega głównie na naśladowaniu jednych kształtów przez inne – dzięki czemu mogą nabierać nowych znaczeń – podjęliśmy próbę stworzenia jadalnych portretów. Celem „Supermiksera” było wywołanie spontanicznych działań i nieskrępowanej reakcji przeciwstawnej tradycyjnym normom estetycznym. Ostatnie zajęcia, pytały czy cisza może być dziełem sztuki. Wspólnie tworzyliśmy utwór, w którym wykorzystaliśmy niekonwencjonalne dźwięki.
Sztuka często przenosi nas w świat iluzji, stawia w nowym wymiarze. Dlatego wraz z grupą czerwoną (9-12 lat) poprzez działania plastyczne staraliśmy się zahipnotyzować rzeczywistość. Głównym założeniem wspólnej pracy było wywoływanie ruchu i złudzeń wzrokowych, a korzystając z prostych środków plastycznych tworzenie złudzenia głębi czy przestrzeni. Odwołując się do tak znamienitych artystów jak Viktor Vasareley, Julio Le Parc czy grupa GRAV tworzyliśmy op-artowe obrazy, które następnie nadrukowaliśmy na koszulki. Następne spotkanie odnosiło się do portretu przestrzeni i działań plenerowych. Nawiązując do twórczości np. Maxa Ernsta oraz stosując technikę frotażu i stemplażu portretowaliśmy fragmenty znanej nam na co dzień, miejskiej przestrzeni. Odwołując się do sztuki masowej, pop-artu, przeprowadziliśmy zajęcia „Piksel XXL”. Podobnie jak Roy Lichtenstein, odtworzyliśmy w ogromnej skali portrety oraz wybrane zdjęcia, ograniczając się do zawężonej kolorystyki dostępnej w tradycyjnym druku tj. żółć, czerwień, błękit i czerń na białym tle. Zrezygnowaliśmy z subiektywizmu malarstwa na rzecz jednorodności i neutralności rastra. Podążając za popularnym nurtem mody recyclingowej, tworzyliśmy unikatowe projekty ubrań z papieru, folii czy butelek – zajęcia zakończyliśmy pokazem mody na galeryjnym podwórku. Zafascynowani teorią E. H. Gombricha, podobnie jak grupa niebieska, podjęliśmy również próbę stworzenia jadalnych portretów. Nie zabrakło także tradycyjnego rysunku – tworzyliśmy dzieła w oparciu o martwą naturę.
Działania grupy pomarańczowej, dedykowanej 13-18 latkom oraz dorosłym, opierały się na eksperymentach, badaniach i doświadczeniach. Wspólnie stawialiśmy pytania, analizowaliśmy ekspresję – tę głęboko poruszającą i tę oczywistą. Jednak przede wszystkim, celem zajęć była dobra zabawa, obalanie stereotypów i wiara, że nie ma rzeczy niemożliwych. Zgodnie z postulatem prężnie działaliśmy w przestrzeni miejskiej. Korzystając z faktury włazów kanalizacyjnych, tworzyliśmy swoje koszulki. Na kolejnym spotkaniu zastanawialiśmy się czym jest przestrzeń w sztuce i w jaki sposób przez lata zmieniała się jej forma. Na dłużej zatrzymując się przy iluzji przestrzeni w renesansie, barokowym trompel’oeil, op-arcie czy współczesnych zjawiskach wizualnych, wykorzystaliśmy zagadnienie przestrzeni jako elementu dynamizującego, tworząc nietuzinkowe dzieła. Zajęcia o konstrukcji i dekonstrukcji pokazywały proces rozpadu z przeciwnym mu aktem twórczym. Ład i chaos czyli bardzo skrajne pojęcia stały się punktem wyjścia do tworzenia realizacji wizualnych. Wynikiem rozważań w jaki sposób można by, jedynie za pomocą latarki, zamienić mały klocek w wysoki blok, stał się teatr cieni. Wspólnie sprawdziliśmy jakie cienie rzucają zbudowane przez nas konstrukcje i poznawaliśmy podstawowe wzory walorowe. Wiadomo, że kolor biały jest kolorem czystym i kompletnym. Korzystając z bezstronności i neutralności bieli, tworzyliśmy prace oparte na idei i koncepcie, w których to właśnie biel była hasłem wywoławczym w naszych malarskich działaniach. Również i w grupie pomarańczowej nie zabrakło tradycyjnego rysunku z wykorzystaniem martwej natury z motywami op-artu.
Dodatkową ofertą dla zainteresowanych osób, było wprowadzenie warsztatów ceramicznych. Uczestnicy mogli wziąć udział w bloku trzech spotkań w celu poznania procesu tworzenia ceramiki (modelowanie/szkliwienie/wypalanie).
Partnerem działań Laboratorium Sztuki był Wydział Pedagogiczno-Artystyczny UAM w Kaliszu, w którego pracowniach artystycznych odbywały się zajęcia.
Wszystkim uczestnikom serdecznie dziękujemy i gratulujemy oraz zapraszamy na kolejny cykl projektu LABORATORIUM SZTUKI. Nabór rozpoczniemy już od 24 sierpnia 2019. We wtorek 18 czerwca o godz. 18.00 w Galerii Sztuki im. Jana Tarasina planujemy uroczyste zakończenie warsztatów oraz wręczenie certyfikatów ukończenia kursu.
